Tevreden gezichten!

Het zijn roerige tijden in ons land. Op het moment dat ik dit schrijf, worden wij in onze supermarkten getroffen door een staking in diverse distributiecentra. Dat zorgt voor steeds legere schappen in de winkels. Ik kan u verzekeren: dat zorgt voor behoorlijke stress! Natuurlijk snap ik dat er gezinnen genoeg zijn waar de tering behoorlijk naar de nering moet worden gezet. Dan mag je je zeker druk maken over de vraag of je nog wel rond kunt komen met je salaris.

Persoonlijk denk ik dat het probleem de laatste jaren vooral dieper geworteld is geraakt. Corona en oorlog en daaruit voortvloeiende problemen maakten de mensen erg ontevreden. Bovendien kun je geen krant openslaan of geen talkshow aanzetten of we worden geconfronteerd met het gedraal van onze regering. Aardbevingsschade in Groningen, waterschade in Limburg, toeslagenaffaire. Het houdt niet op. Ik zou het van de daken willen schreeuwen: overheid, ga eens regeren!

De problemen in Groningen hadden volgens mij twee jaar geleden al opgelost kunnen worden. De zak metgeld die er nu ineens wél blijkt te zijn, had toentertijd ook al wel aangewend kunnen worden.  En zelfs nu de overheid erkent dat de inwoners van al die Groningse dorpen en steden schadeloos gesteld moeten worden gebeurt er nog steeds weinig.  Ook in Limburg zijn de meeste schadebedragen al lang en breed bekend, maar ook daar wachten mensen nog altijd op hun tegemoetkoming. En we lezen al bijna drie jaar van alles over de stikstofproblematiek, maar ik voorzie daar grote problemen als onze politiek het niet heel snel met elkaar eens wordt.

Natuurlijk gaan er ook dingen goed.  Ambtenaren en onderwijspersoneel zijn er de laatste jaren behoorlijk op vooruit gegaan. Het bedenken (en het uitvoeren!) van een goede aanpak kan dus wel. Daarbij moeten we met z’n allen wél snappen, dat het niet zo kan zijn dat we allemaal maar simpelweg onze vinger op kunnen steken als we vinden dat we meer salaris of betere secundaire voorwaarden willen. Het vraagt van iedereen begrip en flexibiliteit.Het moet, zoals gezegd, allemaal niet te lang duren. Echter, alleen maar je hakken in het zand zetten als je niet direct krijgt wat je wilt, is ook niet de bedoeling. Als we alleen maar voor ons eigen gelijk gaan, gaat ons land naar de knoppen en ontwrichten we de zaak iedere dag een beetje meer. In dat kader gun ik de medewerkers in onze winkels alles, maar de vakbonden moeten er namens die mensen wel op een constructieve manier uit zien te komen.

Op De Ebbenhorst zie ik de laatste weken weinig ontevreden gezichten. Daar waar de resultaten in de eerste seizoenshelft wat tegenvielen, heeft Sparta Nijkerk de smaak te pakken. Als ik er zelf niet eens af en toe naar kijk, duwt men binnen de club de ranglijst wel onder mijn neus. Het slot van het seizoen maakt in ieder geval een hoop goed. Dat succes is de club meer dan gegund.

Gerard van den Tweel