Verbazing en verwachting

Terwijl de resultaten van de Provinciale Staten- verkiezingen nog maar nauwelijks bekend waren en partijen driftig coalities vormden, barstte de bom in Den Haag. Welk vraagstuk er ook aan ten grondslag zou liggen: het kon ook eigenlijk niet uitblijven.

Met verbazing en ook met ontsteltenis heb ik gehoord en gelezen hoe er tegenwoordig wordt gereageerd op mensen die in de politiek hun nek uit te steken. Respect lijkt soms ver te zoeken en dat geldt zeker voor de houding die veel mensen aannemen tegenover onze volksvertegenwoordigers. Ik weet: ook in Den Haag wordt niet bepaald netjes met elkaar omgegaan. Echter, wat er in kranten en op social media allemaal geroepen wordt, gaat vaak alle perken te buiten. Dat neemt niet weg, dat ik verrast was door de val van het kabinet. Dat had immers al zoveel stormen overleefd…

Iedere Nijkerker kent mijn politieke voorkeur, maar ik durf ook wel toe te geven dat ook niet alles wat deze minister-president heeft gedaan mijn volledige goedkeuring kon wegdragen. Ik geef het je echter wel te doen: een regeerperiode waar zoveel uitdagingen, rampen en persoonlijk leed aan de orde kwamen. MH17, de gasproblematiek in Groningen, de overstromingen in Limburg, de toeslagenaffaire, corona en internationaal ook nog eens de oorlog in Oekraïne en de gevolgen daarvan; ga er maar aan staan! Daarom heb ik begrip voor het besluit van onze minister-president en een aantal andere ministers. Er is in Nederland geschreeuwd om hun aftreden. Nou, ik ben benieuwd naar de prestaties van hun opvolgers.

Wat dichterbij huis hoor ik nog steeds veel rumoer over de ontwikkelingen van het Jumbo-terrein. Telkens als ik daar langs kom, vind ik wat de meeste Nijkerkers denken: ga hier zo snel mogelijk aan de slag. Daarbij steek ik alvast een waarschuwende vinger op met betrekking tot de verkeerssituatie. Het betreft hier wel het stadscentrum, waar ook nog eens een school en een ouderenvoorziening zijn gehuisvest. We denken soms iets te snel dat het een kwestie is van een paar huizen bouwen. Echter, er komt natuurlijk nog wel wat meer bij kijken. Denk daarbij aan het parkeervraagstuk waarbij in eerste instantie wel wat zaken over het hoofd zijn gezien. Laat dit project geen tweede Oosterpoort worden! Het ziet er nu niet fraai uit.

Tot slot: het einde van de competitie bracht Sparta Nijkerk helaas niet wat we allemaal hoopten. Enigszins onverwacht plaatste de club zich nog bijna voor de nacompetitie, maar helaas liep het op de andere velden op z’n zachtst gezegd bedenkelijk af. Van de clubleiding heb ik begrepen dat de A-selectie waar nodig wijzigingen heeft ondergaan en dat de trainersstaf op een andere wijze is samengesteld. Ik heb er alle vertrouwen in dat er het komend seizoen weer voldoende te genieten valt op De Ebbenhorst en in de Van den Tweel Vastgoed Businesshome. Persoonlijk kijk ik ook uit naar de ‘veteranendag’ op 26 augustus. Op een soortgelijk evenement heb ik vorig jaar veel oude bekenden ontmoet. Leuk dat de club dit opnieuw organiseert. Kortom: er zullen ook de komende competitie weer momenten genoeg zijn dat we elkaar bij Sparta Nijkerk tegen het lijf lopen. Alvast een mooi seizoen toegewenst!

Gerard van den Tweel