“Verplicht klagen”

Tot ergernis van anderen, zijn wij als Nederlanders kampioen in klagen; over het weer, de drukte of prijsstijgingen. Maar wist u dat de Nederlandse wet een verplichting kent om te klagen? Deze verplichting kan ook van toepassing zijn in de arbeidsrelatie.

Recentelijk kwam de vraag aan de orde of een werkneemster wel tijdig klaagde bij de werkgever. Wat speelde er? Een cateringmedewerkster werkte 28 uur per week bij haar werkgever. Zij had om meer werkuren gevraagd en schriftelijk had de werkgever bevestigd dat haar contract aangepast zou worden naar 35 uur per week. Twee dagen na de schriftelijke bevestiging werd de werkneemster ziek en viel zij uit. Na de ziekmelding stelde de werkgever de urenuitbreiding uit tot ná de herstelmelding van de werkneemster. Maar de werkneemster herstelde niet; ze was twee jaar ziek en ging vervolgens ziek uit dienst. De werkgever betaalde de werkneemster 28 uur per week door.

Twee jaar na haar ziekmelding, bij de uitdiensttreding, vocht de werkneemster de loondoorbetaling aan en stelde dat zij recht had op loon voor 35 uur per week. De werkgever gaf als tegenweer dat de werkneemster niet aan de klachtplicht had voldaan. Zij heeft destijds niet geklaagd over de hoogte van haar loon dat werd uitbetaald op basis van een arbeidsovereenkomst van 28 uur per week.

De kantonrechter sluit aan bij een eerder oordeel van de Hoge Raad en oordeelt dat de klachtplicht geldt voor alle verbintenissen indien er sprake is van een gebrek in de prestatie. Er moet geklaagd worden zodat de andere partij kan onderzoeken of een prestatie aan de verbintenis voldoet. Met andere woorden, er moet sprake zijn van een gebrekkige prestatie. In de casus van de cateringmedewerkster is er géén sprake van een gebrek in de prestatie, maar van uitblijven van de prestatie. De speciale verhouding tussen een werkgever en werknemer, de afhankelijkheid van een werknemer ten opzichte van een werkgever, maakt dat het beroep op de klachtplicht bij een loonvordering niet kan slagen. Bij de loonvordering hoefde de werkneemster dus niet tijdig te klagen. Het recht op correct loon kon worden gehandhaafd. Het beroep van de werkgever op de klachtplicht die de werkneemster zou hebben geschonden, gaat in deze casus dus niet op.

Meer weten over de klachtplicht? Wij adviseren u graag.

Janna Westra | Senior jurist
E: jwestra@schuiteman.com
T: 085 080 7202
www.schuiteman.com